Өмнө минь тавганд хоригдсон хөөрхий хоол хэмээгч хоригдол. Будаа нуль будаа. Чааваас. Будаан доороос будаанд дарагдсан арчаагүй махны гар, хөл, хуйх, өөр юу нь ч юм цухуйна. Би махыг аваръя. Махыг аврахын тулд будааг идэх хэрэгтэй. Будаа олноороо бас цагаанаараа дээрэлхэн махыг даржээ...
... Будаа ч бас амттай шүү. Хүүе мах цухуйлаа. Цав цагааны дундаас зовлонт бор арьс тос даасан... Үгүй тос биш нулимс байна. Бүр самсаагаа шархиртал уйлж гээч. За за уйлахаа боль. Одоохон...
... Чиний хүрэн бор гадар дээр орших хэдэн будаа юутай өчүүхэн, та өөрөө юутай сүрлэг сайхан харагдана вэ? Зүгээр зүгээр тайван бай. Бүү өндөлз... Бяарлалаа гэх хэрэггүй. Яагаад гэвэл би аварсныхаа хариуд чамайг идэх гэж байна. Ийм л юм яая гэхэв. Чи ч бас идүүлснийхээ хариуд намайг иднэ.
... Нээрээ идүүлснийхэээ хариуд хариуд намайг яаж идэх юм бол? Дотроос уу? Гаднаас уу? Тэгээд чухам юунаас эхэлж яаж..? Өө яахав. Тэр юу л идэж шалиа аж. Тэр жижигхэн. Чааваас амаар багтаж, ходоодонд орохоор тийм өчүүхэн шүү дээ. ӨЧҮҮХЭЭЭЭН .... Хэ хээ хээээ...
1993 он
No comments:
Post a Comment